تاریخچه‌‌ی هدیه‌ دادن به مدت‌ها قبل برمی‌گردد و سابقه‌ای خیلی طولانی دارد.
این سابقه حتی قبل از دوران غارنشینی است. در واقع اجداد ما یعنی شامپانزه‌ها هم به هم هدیه می‌دادند.

شامپانزه‌های نر اغلب اوقات به شامپانزه‌های ماده غذا هدیه می‌دادند تا بتوانند با آن‌ها ارتباط برقرار کنند یا مزایای دیگر به دست بیاورند.

واضح است که در ذات و ریشه‌ی ما تمایل به هدیه‌دادن و هدیه گرفتن وجود دارد و به همین دلیل هنوز هم این تمایل در سراسر دنیا و بین مردم هست.

خرید صنایع دستی

 

هدیه‌دادن در زمان پیش از تمدن و غارنشین ‌ها امری معمول بوده و انسان‌های اولیه از هدیه برای نشان‌دادن عشق و محبت نسبت به یک‌دیگر یا نشان‌دادن بخشندگی‌شان و توانایی تامین زندگی استفاده می‌کردند و در واقع به آن معنی بود که فرد هدیه‌دهنده می‌تواند همسر انتخاب کند و تشکیل خانواده دهد.

هم‌چنین هدیه دادن به عنوان وسیله‌ای برای نشان دادن موقعیت اجتماعی در گروه هم کاربرد داشته‌است مثلا رهبران قبیله‌ها و طایفه‌ها از هدیه دادن برای قدردانی از افراد موفق و برتر آن گروه بهره می‌بردند.

این هدیه ممکن بود یک سنگ کوچک زیبا، دندان حیوان، پوسته‌ی درخت یا چیزهای دیگر در طبیعت باشد.
با پیشرفته شدن وسایل، هدیه‌ها هم شکل ظریف‌تر و هنرمندانه‌تری به خودش گرفت. مثلا روی سنگ‌ها و دندان‌های حیوانات حکاکی کردند و به شکل گردنبند درآمد

در دوران مصر باستان، بیش‌تر هدیه‌ها به فرعون‌ها داده می‌شد. فرعون‌ها اهرام بزرگ مصر را ساختند تا ثروت‌شان را بعد از مرگ‌شان ذخیره کنند.

در دوران رم باستان، نشانه‌هایی به یک‌دیگر هدیه می‌دادند که نماد موفقیت بود. این رسم تا قرن‌ها بعد هم ادامه پیدا کرد و از آن زمان به بعد در فرهنگ غرب ماندگار شد.

در قرون وسطی از هدیه‌ها برای جلب نظر پادشاه یا اعلام همبستگی درجنگ استفاده می‌شد.
هم‌چنین هدیه‌های نامزدی و ازدواج مثل فلزات گرانبها و یک گله گاو یا گوسفند هم شامل می‌شد.

بهترین هدیه برای خانم ها

امروزه خرید هدیه هنوز هم بخش جدانشدنی فرهنگ مردم است و این هدیه معرف هویت ما و پیامی است که برای گیرنده‌ی هدیه می‌فرستیم.

هدیه‌ها برای مناسبت‌ها و جشن‌های مختلف تهیه می‌شوند و وسیله‌ای برای برقراری ارتباط و نشان‌دادن احساسات‌مان هستند.

با این‌حال نفس هدیه‌دادن به خودی خود کار آسانی نیست و در سراسر دنیا و در همه‌ی فرهنگ‌ها هدیه‌دادن پیچیدگی‌های خودش را دارد.

تا اینجا درباره تاریخچه هدیه دادن مطالبی را بیان کردیم، اکنون با گُل سِتان همراه باشید تا اهمیت و اثرات هدیه دادن را شرح دهیم.

دلایل هدیه دادن درطول تاریخ

بررسی تاریخچه‌ی هدیه‌دادن نشان می‌دهد که دلایل زیادی پشت این کار است.

هدیه تقریبا در هر فرهنگی در سراسر تاریخ وجود داشته و دلایل هدیه‌دادن هنوز هم بدون تغییر باقی مانده اما نوع هدیه و روش یا مراسم هدیه دادن در طول زمان تغییر کرده است.
در این‌ قسمت چند دلیل برای هدیه دادن را با هم مرور می‌کنیم.

رویدادهای ویژه برای تبادل هدیه

مراسم پوتلاچ سرخپوستان آمریکا نمونه ای از تمایل انسان‌ها به تبادل هدیه در سراسر تاریخ است که زمان‌های خاصی را برای مهمانی دادن و هدیه دادن و گرفتن اعلام می‌کردند.

این مهمانی بزرگ برای جشن‌ گرفتن اتفاق‌های مختلفی مثل به دنیا آمدن نوزاد، پذیرفتن فرزندخواندگی یا ازدواج بود.
در واقع هدف اصلی پوتلاچ به نمایش گذاشتن هدیه دادن بود و موقعیت اجتماعی خانواده تعیین می‌کرد که بزرگی و ارزش هدیه‌ها چقدر باشد.

رابطه‌ی میان ملت‌ها

مصر باستان نمونه‌ای از این رابطه بوده و هست و هنوز هم با کشورهای دیگر تبادل هدیه دارد. مصری‌ها به همسایه‌شان یعنی هیتی‌ها کوزه‌های سنگی هدیه می‌دادند که روی آن نوشته‌های سلطنتی حکاکی شده‌بود.

نشان دادن عشق

یکی از زیباترین و باشکوه‌ترین هدیه‌های تبادل شده در طول تاریخ، به نام عشق بوده‌است.
بعضی از نمونه‌های تاریخی این هدیه، باغ‌های معلق بابل است که به همسر دلتنگ بخت النصر هدیه داده شد یا الماس ۶۸ قیراطی است که ریچارد برتون بازیگر به همسرش الیزابت تیلور داد.

سوغات و صنایع دستی میناب

در این بخش از وب سایت مجله گردشگری هم اقلیم شما را با سوغات میناب آشنا خواهیم کرد. برای آشنایی با سوغات و صنایع دستی میناب در ادامه با ما همراه باشید.

صنایع دستی تولید شده در میناب معمولا نه تنها در هرمزگان بلکه در همه استان های ایران معروف می باشند. در استان هرمزگان بسیاری از صنایع دستی کوچک و بزرگ از «سِوِند»، «تَک»، «سِرگ» و «جَهله» گرفته تا صنایع حصیری، سفالی، صدفی، چاقوسازی و… جزو صنایع دستی مطرح هستند.

خرید صنایع دستی

بسیاری از صنایع دستی هرمزگان به دست بانوان این دیار ساحلی ساخته می شود که خود در لباس هایشان بهترین تزیین ها را به کار می برند و آنها را با «گلابتون دوزی»، «بادله دوزی» و «تلی بافی» می آرایند. گردشگران ایرانی و خارجی به صنایع دستی و سوغات میناب، توجه ویژه‌ای نشان می‌دهند. در ادامه همراه ما باشید تا برخی از بهترین سوغات و صنایع دستی میناب را به شما  معرفی کنیم.

https://dorontash.com/

سفال گری

یکی از مهم ترین و زیبا ترین صنایع دستی شهر میناب، سفال گری می باشد. ظروف سفالی دارای زیبایی منحصر به فردی می باشند. از معروف ترین محصولات سفالی که در میناب تهیه می شود، کوزه آب می باشد. اغلب بومیان میناب این کوزه را به نام کوزه جهل می شناسند.

برای خرید صنایع دستی اینجا کلیک کنید

حصیر بافی

یکی دیگر از صنایع دستی میناب که بسیار هم زیبا و با ارزش می باشد، حصیر بافی است. محصولاتی که با حصیر بافی تهیه و تولید می شوند، دارای تنوع بسیار زیادی می باشند. از جمله محصولات حصیری تولید شده در میناب می توان به سوند، تک، گفه، سپ، باد بزن، کندوک نونی، جارو پیشی، و… اشاره کرد.

زردوزی

زردوزی که در نقاط مختلف ایران به «کم دوزی»، «گلدوزی»، «برودری دوزی» و «کمان دوزی» شهرت دارد، در اکثر نقاط ایران رواج دارد و در استان هرمزگان بویژه شهرهای بندر لنگه، بندر عباس و میناب رونق بسیار دارد. از گلابتون دوزی برای تولیداتی نظیر دمپایی، سر آستین، پیش سینه، دور یقه، لبه پرده، دیوارکوب، پشتی، کوسن، سجاده، جلد قرآن و تابلو استفاده می کنند و در صنعت دوخت طرح های زیبا و منقش بر روی پارچه با نوارهای طلایی و در تزیین لباس های محلی زنان نیز به کار می رود. طرح اصلی آن از لباس های محلی زنان هند و بنگال اقتباس شده است.

صنایع دستی ایران تنوع زیادی دارند و بسیاری از آن ها به دلیل زیبایی بصری به عنوان دکور کاربرد دارند. با خرید صنایع دستی و استفاده از دکوراتیو در چیدمان منزل هویتی اصیل به آن می بخشد و به دلیل اصالت در طرح و نقش و تنوع رنگ، شادابی و نشاط را در دیده افراد می نشاند. از طرفی به دلیل اینکه در تولید صنایع دستی طمأنینه و صبر زیاد به کار رفته است استفاده از آن ها حس آرامش را در محیط حاکم خواهد کرد. حال تعدادی از صنایع دستی دکوری را که کاربردی تزیینی دارند معرفی می کنیم.

فرش و قالی

از مشهورترین صنایع دستی ایران فرش و قالی است که به دلیل تنوع زیاد طرح و بافت نظر بسیاری از افراد را به خود جلب می کند. طرح فرش ها بسته به شهری، روستایی و عشایری بودن آن ها با هم متفاوت است. همچنین این موضوع که بافت فرش مربوط به کدام شهر است طرح و نقش، نوع گره و جنس نخ آن را متفاوت می کند. فرش ها ابعاد استاندارد و بزرگتر دارند اما قالی کوچکتر است و کاربرد عمومی تری دارد. فرش تبریز معروف ترین فرش ایرانی است اما فرش مشهد، اصفهان، کرمان و بختیاری هم مرغوب هستند و طرفداران زیادی دارند. البته قالیبافی در بسیاری از شهرهای ایران رواج دارد اما این شهرها به دلیل سبک خاص طراحی و بافندگی شناخته شده تر هستند. فرش با همه اوصافی که گفته شد یکی از مهمترین صنایع دستی دکوراتیو به حساب می آید و از پوشش اصلی کف خانه تا پشتی و تابلوفرش و حتی مبلمان می تواند مورد استفاده قرار گیرد. استفاده از فرش دستباف امنیت و گرمای خاصی به محیط می دهد و فضا را برای افراد دلنشین می کند.

گلیم دستباف سنتی و جاجیم

گلیم دستباف سنتی و جاجیم از آن جمله صنایع دستی دکوراتیو هستند که معمولا با هم اشتباه گرفته می شوند و عامه مردم معمولا این دو محصول را با هم اشتباه می گیرند یا یکی می پندارند. اما تفاوت اصلی بین گلیم و جاجیم در ضخامت بافت آن هاست؛ گلیم ضخیم تر و منسجم تر از جاجیم است و ضخامت جاجیم کمی بیشتر از پارچه های عبایی است. از طرف دیگر جاجیم ها طرح های خطی افقی یا عمودی دارند ولی در گلیم طرح های لوزی و پله ای تنوع بیشتری دارند. به هر حال گلیم و جاجیم از دسته بافت های داری هستند که در اصل کاربردی بوده اند اما امروز بیشتر جنبه صنایع دستی دکوری پیدا کرده اند؛ چه به شکل اصیل باشند و به عنوان زیر انداز به کار گرفته شوند چه به شکل کوسن و پاف در آمده باشند و کاربردی نوین برای آن ها به وجود آمده باشد. برای خانه ای که در چیدمان آن از نمادهای سنتی استفاده شده است پاف ها یا پشتی های گلیم بافی یا کوسن های جاجیمی می توانند مکمل های زینتی مناسبی باشند.

رودوزی های سنتی

رودوزی های سنتی از جذاب ترین صنایع دستی دکوری هستند که کاربردهای متنوعی در تزیین خانه یا هتل و رستوران و حتی محیط های کاری دارند. از آنجایی که بیشتر زنان در مناطق مختلف ایران به شکلی هنر دست دارند و دستی به سوزن می برند رودوزی های سنتی ایران انواع و اقسام زیادی دارند اما معروف ترین آن ها پته دوزی، سوزن دوزی های خطه جنوب، پیله دوزی، سرمه دوزی، مروارید دوزی و گلابتون دوزی است. این گروه از صنایع دستی دکوراتیو به عنوان روتختی، رومیزی، کوسن، تابلوهای زینتی و مانند آن استفاده می شوند که چون روند تولید آن ها بسیار زمان بر و انرژی بر است قیمت بالایی دارند.

صنایع دستی دکوراتیو حصیربافی

در گذشته صنایع دستی دکوراتیو محدود به چند محصول لوکس بودند اما امروز با هوشمندی تولیدکنندگان حتی محصولاتی که در گذشته صرفا جنبه کاربردی داشتند جنبه تزیینی و هنری پیدا کرده اند و حتی در طراحی های داخلی که سبک تلفیقی دارند به کار گرفته می شوند. از جمله صنایع دستی دکوری که استفاده از آن امروز خیلی باب شده است محصولات حصیری هستند. سبدهای حصیری در سایزهای بزرگ که به عنوان تزیین گلدان استفاده می شوند یا سبوهای حصیربافی که برای تزیین گوشه های اتاق کاربرد دارند از جمله صنایع دستی دکوری هستند که جذابیت خاصی برای مخاطبانشان دارند. میوه خوری و اردورخوری حصیری هم از دکوری های سنتی هستند که با اشکال خلاقانه و منحصر به فرد به بازار عرضه می شوند و نظر بسیاری از هنردوستان را به خود جلب می کنند.

هنوز در روستاها مردم لباس محلی بر تن می‌کنند

سبک لباس پوشیدن آدم‌ها چیزی فراتر از مد و استایل به‌شمار می‌رود. ویژگی‌های فرهنگی، آب‌وهوایی، تاریخی و هنری در شکل گرفتن سبک لباس سنتی شهرهای مختلف تاثیر داشته. این روزها برای دیدن لباس سنتی ایرانی باید به روستاها یا شهرهای کوچک سر بزنیم. می‌توانیم در عکاسی لباس‌ سنتی، کیف سنتی را بپوشیم و با آنها عکس بگیریم.

گاهی هنرمندان با پوشیدن لباس محلی ما را غافلگیر می‌کنند، مثل جشنواره حافظ سال ۱۳۹۸ که در آن بعضی از بازیگران با لباس سنتی بلوچی و کردی به مراسم آمدند. بعضی‌ از طراحان پوشاک هم در طراحی مانتو و لباس‌های دیگر از المان‌های لباس محلی بهره می‌برند.

آشنایی بیشتر با لباس مناطق مختلف و دیدن عکس‌های آنها خالی از لطف نیست. در این مطلب  به منطقه‌های مختلف سرک می‌کشیم تا ببینیم مردم در گذشته چه مدل لباسی به‌تن می‌کردند و این لباس‌ها چه ترکیب رنگ و نوع دوختی داشتند. از بین شهرهای مختلف، چند منطقه را انتخاب کرده‌ایم، بنابراین،‌ اگر شهرتان در این فهرست نبود، شما از لباس محلی‌تان برای ما بنویسند.

 

لباس سنتی بلوچی

گاهی لباس خیلی فراتر از پارچه‌ای برای پوشیدن است، و این نکته درمورد لباس سنتی سیستان و بلوچستان کاملا صدق می‌‌کند. خیلی‌ها باور دارند لباس بلوچی گران ترین لباس سنتی ایرانی است. در چند سال گذشته سوزن‌دوزی‌های بلوچی طرفدار بیشتری پیدا کرده‌اند و لوازم جانبی بلوچی را در فروشگاه‌های زیادی پیدا می‌کنید.

 

لباس مردم سیستان و بلوچستان، به‌ویژه لباس زنان، از طرح‌های اصیل ایرانی الهام گرفته و محدود به یک رنگ خاص نیست. بعضی از محققان سوزن‌دوزی سیستان و بلوچستان را شبیه نقش سنگ‌نگاره‌های تاریخی می‌دانند. البته لباس محلی طایفه‌ها و شهرهای مختلف این استان کمی با هم فرق دارند، اما کلیت لباس آنها یکی‌ست.

 

لباس بلوچی مردانه اغلب سفید است و شامل شلواری‌ست گشاد در کنار پیراهنی بلند، عرقچین و دستاری که دور سر می‌پیچند. لنگی هم به نام پتو دور خودشان می‌پیچند. لباس بلوچی زنانه برش‌های مشابهی دارد، با این تفاوت مهم که به رنگ‌های شاد و متنوع دوخته می‌شود و سوزن‌دوزی هنرمندانه‌ای دارد.

لباس سنتی کردی

پوشش کردها یکی از قدیمی‌ترین و قشنگ‌ترین لباس های سنتی ایرانی است. لباس کردی در شهرهای مختلف تفاوت‌های جزیی دارد، ولی ساختار اصلی آن شبیه هم است. پژوهشگران موارد مشابهی بین لباس سربازان و سرداران مادر در نقش‌برجسته‌های دوره هخامنشی و لباس کردی پیدا کرده‌اند که قدمت این لباس سنتی را نشان می‌دهد.
برای پوشاک کردی مردانه چوخه، شلوار، دستار، شال کمر، فرنجی و کلاه می‌دوزند. لباس زنانه‌ کردی تیره نیست و رنگ‌های خیلی شادی دارد، درست شبیه به طبیعت آن منطقه. آنها حتا در مراسم عزاداری لباس مشکی به‌تن نمی‌کنند. این لباس‌ها از جنس تور، حریر، ساتن و مخمل دوخته می‌شوند. پارچه‌ها با انواع سنگ‌دوزی، سرمه‌دوزی، پولک‌دوزی، منجوق‌دوزی و ملیله‌دوزی تزیین می‌شوند.
آنها روی پیراهن نیم‌تنه‌ می‌پوشند و دور کمرشان شال می‌بندند. قد پیراهن که به آن کراس می‌گویند و از پارچه‌ گران‌قیمت انتخاب می‌شود، بلند است و گشاد دوخته می‌شود. روسری یا دستار معمولا ملیله‌دوزی شده، اما ممکن است به‌جای آن کلاو یا کلاه سر کنند. آن را با گلابتون یا پولک طلایی تزینن می‌کنند. یک ریسه نیم پهلوی یا قطاره از کلاو آویزان می‌شود و با هم روی سر محکم می‌شود. شلوار یا درپه روی ساق‌ها آزاد و روی مچ پا تنگ می‌شود.

لباس سنتی گیلکی

لباس زنان گیلان یکی از شادترین لباس‌ های سنتی ایرانی به‌حساب می‌آید و مثل طبیعت این منطقه خوش آب‌ورنگ به‌نظر می‌رسد. لباس محلی منطقه‌های مختلف گیلان تفاوت‌های جزیی دارد، مثل لباس‌ قاسم‌آبادی، تالشی و رسوخی.

بالاپوش یا پیراهن در دو طرف چاک دارد و با یراق‌دوزی و چرخ‌دوزی روی آن کار می‌شود. نمونه‌های ابریشمی پیراهن را برای عروسی بر تن می‌کنند. جلیقه یکی دیگر از لباس‌های زنان گیلک است که گاهی جلو باز است، یا ممکن است سه دکمه باشد. به دامن‌های کوتاه گرد تومان و به دامن‌های بلند دراز تومان می‌گویند.

رنگ‌های شاد لباس سنتی گیلان گذشته از زیبایی، نقش اجتماعی زنان را هم نشان می‌داده، مثل شلیته‌ سفید که دختران دم بخت می‌پوشیدند. چادر شب یا چادر شو هم هنگام کار برای آنها مفید واقع می‌شد.

لباس سنتی ابیانه

در مکان زیبایی مثل ابیانه توقع دارید پوشاک شاد و رنگارنگی ببینید. ناامید هم نخواهید شد، چراکه لباس مردم پر از رنگ و طرح است. درواقع لباس سنتی ابیانه به‌خاطر ویژگی‌های منحصربه‌فردی که دارد، ثبت ملی شده و بین زیباترین لباس های سنتی ایرانی قرار گرفته.

ده شهر ده صنایع دستی خوزستان اهواز